نکات مهم استفاده از مکمل ها و کنسانتره ها

 مشاوره و راهنمایی تخصصی

استفاده از مکمل ها و کنسانتره ها برای حیوانات باید همواره با مشاوره و راهنمایی تخصصی دامپزشک یا متخصص تغذیه دام انجام شود. این افراد می‌توانند براساس نیازهای خاص حیوانات شما و شرایط محیطی، محصولات مناسب را توصیه کنند و دستورالعمل‌های استفاده صحیح را به شما ارائه دهند..

رعایت میزان و زمان استفاده

در استفاده از مکمل ها ، میزان و زمان استفاده صحیح بسیار مهم است. برای هر نوع مکمل، میزان مصرف مشخص و توصیه شده توسط تولیدکننده یا مشاور متخصص را باید رعایت کنید. همچنین، زمان استفاده ممکن است در دوره‌های خاصی، مثلاً در دوره‌های بارداری یا پس از زایمان، متفاوت باشد. همچنین استفاده بیش از حد از مکمل ها ممکن است منجر به ایجاد اختلالات تغذیه‌ای و مشکلات سلامتی  حیوانات شود..

تعادل تغذیه و نیازهای  حیوانات

هنگام استفاده از مکمل ها و کنسانتره ها تعادل تغذیه و نیازهای حیوانات باید مد نظر قرار گیرند. مکمل‌ها و کنسانتره ها باید به عنوان یک جزء از تغذیه کلی در نظر گرفته شوند و نباید باعث اختلال در تعادل تغذیه‌ای و نیازهای اصلی آن‌ها شوند. مکمل ها و کنسانتره ها نباید به عنوان جایگزینی برای تغذیه متعادل در نظر گرفته شوند و باید فقط به عنوان تکمیل‌کننده استفاده شوند.

انتخاب مکمل‌ها و کنسانتره های با کیفیت

همیشه مکمل ها و کنسانتره ی با کیفیت تهیه کنید و از معتبر بودن منابع خود اطمینان حاصل کنید. این محصولات باید بر طبق نیار حیوانات طراحی و تولید شده باشند.

مانیتورینگ و ارزیابی

اثربخشی مکمل ها  و کنسانتره ها را با مانیتورینگ و ارزیابی منظم بررسی کنید. این کار ممکن است شامل نظارت بر تولید ، تولید مثل ، افزایش وزن و سلامت عمومی حیوانات و نتایج تست‌های مرتبط باشد.

آب

یکی از احتیاجات اصلی انسان ها و سایر موجودات زنده است و عدم مصرف آب کافی میتواند موجب بروز بیماری های مختلفی در بدن موجودات شود. میزان آب مورد نیاز برای موجودات مختلف متفاوت است و بیشتر از هر چیز به جثه آنها بستگی دارد..

آب یکی از عناصر بسیار مهم و ضروری در بدن دامهاست اما میزان این آب مصرفی در گاوها و گوسفندها متغییر است.

 میزان آب مورد نیاز در گاوها

گاوها دام هایی با جثه بسیار بزرگ هستند و به همین دلیل روزانه به میزان زیادی خوراک و آب آشامیدنی نیاز دارند. البته میزان آب مصرفی در گاوهای مختلف متغیر بوده و به عوامل مختلفی بستگی دارد.

از مهمترین عواملی که بر میزان آب مورد نیاز گاوها موثر است میتوان به نوع نژاد، اندازه جثه، دمای محیط، شرایط بدن، نوع تغذیه و میزان نمک مصرفی اشاره کرد.

به طور کلی گاوهای سنگین وزن و درشت جثه به آب و غذای روزانه بیشتری نیاز دارند. برای مثال گاوهای جوان وگوشتی نسبت به گاوهای پیر مصرف آب بیشتری دارند. گاوهای جوان و درشت جثه خوراک بیشتری مصرف میکنند و همین مساله موجب می شود که به میزان آب بیشتری احتیاج داشته باشند. نوع تغذیه نیز بر میزان آب مصرفی تاثیر گذار است. گاوهایی که با علوفه خشک تغذیه می شوند نسبت به گاوهایی دارند که با علوفه سبز و مرطوب تغذیه می شوند مصرف آب بیشتری دارند زیرا علوفه سبز و مرطوب حاوی میزان زیادی آب است که میتواند مقدار قابل توجهی از آب مورد نیاز بدن گاو را تامین کند

 میزان آب مورد نیاز در گاوها

درجه حرارت بدن گاو  و میزان دسترسی گاوها به آب نیز بر میزان مصرف آب آنها اثرگذار است. برای مثال گاوهای شیری روزانه آب زیادی مصرف میکنند که بر میزان تولید شیر آنها تاثیر بسیار مثبتی دارد. اگر میزان آب در دسترس این گاوها کم شود تولید شیر آنها نیز کاهش می یابد.

درجه حرارت آب نیز بر مزیان مصرف آب در گاوها تاثیر گذار است. این دامها معمولا آب ولرم را بیشتر دوست دارند و پس از نوشیدن آن را در شکمبه خود ذخیره میکنند. گاو میتواند ابا این ذخیره آب تا دو یا سه روز کم آبی را تحمل کند. این توانایی گاو را در شرایط کم آبی وهوای گرم زنده نگه می دارد.

 

به طور کلی مصرف آب در گوسفندان نسبت به گاوها کمتر است

با افزایش گرما در فصل تابستان میزان مصرف و تعداد دفعات نوشیدن آب بیشتر می شود. گوسفند زنده گاه ممکن است برای رفع تشنگی خود حتی آب با دمای ۶۵ درجه را نیز بنوشد. آبی که گوسفند از آن می نوشد بهتر است حداقل در دمای ۱۰ تا ۲۰ درجه باشد. خوردن آب یخ برای گوسفندان بسیار مضر است زیرا میتواند بر شکمبه آنها تاثیرات منفی بگذارید و حتی در میش ها موجب سقط جنین شود.

میش های باردار نسبت به گوسفندان دیگر مصرف آب بیشتری دارند و هر چه به زمان وضع خمل خود نزدیکتر می شوند مصرف آب آنها بیشتر شده و تقربیا دو برابر می شود. پس از زایمان نیز باید منابع آب کافی برای میش ها آماده کرد تا میزان شیردهی آنها کاهش نیابد. عدم نوشیدن آب کافی در این زمان میتواند مشکلات متعددی مانند سنگ های ادراری و مسمومیت های حاملگی را برای میش ها ایجاد کند. کمبود آب در بدن این دام ها موجب کاهش چربی و پروتئین های بدن شده و در صورت عدم رسیدگی به موقع میتواند موجب تلف شدن آنها بشود.

مصرف آب در گاو و گوسفند

میزان آب مصرفی روزانه دام به عوامل زیادی بستگی دارد که از مهمترین آنها میتوان به درجه حرارت محیط و بدن، آب و هوا، تحرک دام، سن، نوع نژاد و میزان پشم تولید شده، نوع تغذیه و میزان آن و کیفیت غذای دام اشاره کرد.

گوسفندانی که در دمای آب و هوای خشک و چرای طبیعی نگهداری می شوند روزانه حدودا ۴ لیتر آب مصرف میکنند در حالیکه این مزیان برای گوسفندانی که در آب و  هوای معتدل زندگی میکنند به یک و نیم لیتر در روز می رسد.

مصرف آب گوسفندانی که با غذاهای آبکی تغذیه میوشند کمتر از دیگر گوسفندان است. این دام ها به دلیل خوردن علوفه با کیفیت و سبز به آب کمتری احتیاج دارند.

در محوطه ای که گوسفندان نگهداری می شوند به ازای هر ۱۵ راس گوسفند باید یک آبشخور ساخته شود. این آبشخور باید طولی در خدود ۴۵ سانتی متر داشته باشد و با آب تمیز و خنک (دمایی بین ۱۰ تا ۱۸ درجه) پر شده باشد. این آب باید از نظر بهداشتی کاملا سالم باشد تا گوسفندان دچار انواع بیماری های انگلی نشوند.

استرس گرمایی و سرمایی روی گاو

گاوها توانایی سازگاری مناسبی با تغییرات دما دارند. حداکثر دمای بحرانی برای گاوهای شیری ۲۴ الی ۲۷ درجه سانتی گراد است. درجه حرارت واقعی در گاو به چندین عامل مانند تولید شیر، آبستنی، جریان هوا در اطراف حیوان، رطوبت نسبی هوا و میزان سازگاری حیوان با محیط بستگی دارد. ارتباط میان درجه حرارت و رطوبت برای حفظ آرامش دام و افزایش تولید حائز اهمیت است.

اقدامات مدیریتی لازم جهت پیشگیری از تنش گرمایی

  1. نگهداری دام در فضای مسقف با تهویه مناسب
  2. استفاده از سایبان نقره ای رنگ جهت انعکاس نور خورشید.
  3. ایجاد سایبان و مه پاش به روی آخور و آبشخور
  4. نصب مه پاش و پنکه در سالن انتظار دوشش
  5. آب خنک به دفعات در آبشخور قرار گیرد.
  6. تنظیم ساعات خوراک دهی به طوری که صبح زود و عصرهنگام موقع خنکی هوا باشد.

اقدامات تغذیه ای لازم جهت پیشگیری از تنش گرمایی

  1. افزایش ویتامین C جیره خوراکی گاوهای شیری (خاصیت آنتی اکسیدانی ویتامین C نقش بسزایی برای مقابله با تنش گرمایی ایجاد می کند)
  2. استفاده از بیکربنات سدیم جهت پیشگیری از اسیدوز
  3. استفاده از نیاسین (ویتامین B3) در خوراک گاوهای شیری
  4. حفظ نسبت۳ به ۱ پتاسیم به سدیم در جیره گاوهای شیری
  5. جلوگیری از افزایش پروتئین جیره (حداکثر پروتئین پیشنهادی باید ۱۸ درصد باشد)
  6. کاهش نسبت علوفه و کنسانتره جیره گاوهای شیری
  7. استفاده از پودر چربی (منبع انرژی) جهت بالا رفتن انرژی جیره به منظور جبران کاهش ماده خشک مصرفی

اقدامات مدیریتی لازم جهت پیشگیری از تنش سرمایی

۱- محیط- بستر گاوها باید خشک و عاری از رطوبت باشد. بدن گاوها نیز باید تمیز و خشک باشد تا دام بتواند سازگاری بهتری در مقابل استرس سرمایی داشته باشد. باید پناهگاه مناسب و به دور از باد برای استراحت دام وجود داشته باشد.

۲- داشتن امتیاز بدنی (BCS) بالا- گاوهایی که از امتیاز بدنی (BCS) بالایی برخوردارند دارای لایه چربی در بدن خود می باشند در نتیجه استرس سرمایی رابهتر تحمل کرده و با کاهش وزن و امتیاز بدنی به وزن مطلوب خواهند رسید.

۳- افزایش متابولیک بدن- افزایش متابولیک بدن باعث می شود در بدن دام حرارت ایجاد شده و به سرما مقاوم شود. یکی از راه های افزایش متابولیک بدن  افزودن پودر چربی (سایر منابع انرژی) به خوراک دام می باشد. به جدول افزایش مصرف خوراک در دماهای مختلف دقت شود.

۴- اطلاعات هواشناسی- داشتن اطلاعات به روز هواشناسی کمک شایانی به مدیریت مقابله با استرس سرمایی می کند

 ۵- اگر دامداری در منطقه ای قرار دارد که بادخیز است با کاشت درخت بادشکن ایجاد کنید.

۶- در صورت امکان می توانید با قراردادن المنت در آب دمای آن را بالا ببرید (هر روشی که منجر به بالا رفتن دمای آب شود) این کار باعث می شود مصرف آب در گاو کاهش پیدا نکند و به تبع آن تولید شیر خیلی افت نکند.

۷- گاوهایی  که از امتیاز بدنی (BCS) کمی برخوردارند یا به عبارت دیگر از سایر گاوها ضعیف تر می باشند را جدا کرده و مراقبت بهتری انجام دهید.

۸- به علت افزایش مصرف خوراک همیشه در آخور خوراک بیشتری قرار دهید تا بیشتر مواقع در اختیار دام باشد.

۹- امتیاز بدنی (BCS) گاوها کنترل شود تا توان آن ها برای مقابله با استرس سرمایی سنجیده شود.

۱۰-  از تجهیزات مراقب ویژه ای به عمل آید. به خصوص فیدر و میکسر زیرا سرما  آسیب جدی به آن ها وارد می کند  در نتیجه  تهیه و مخلوط کردن خوراک را دچار مشکل می کند.

۱۱- اگر در دامداری برف بارید حتماً سایبان و بستر را برف روبی کنید. زیرا احتمال سر خوردن گاوها می باشد و آب شدن برف موجب افزایش رطوبت می شود که برای گاوها مناسب نیست. اگر بالای آبشخور و آخور سایبان وجود دارد حتما برف روبی شود و از افتادن تکه های برف و یخ به داخل آب یا روی خوراک جلوگیری کنید.

۱۲- برای بالا بردن قابلیت هضم و بهتر شدن عملکرد شکمبه و بهینه شدن مصرف خوراک توصیه می شود از مخمر در خوراک استفاده شود.

۱۳-  در استرس سرمایی خون بیشتر در اندام های حیاتی جمع می شود در نتیجه معمولاً نوک پستان حالت یخ زدگی دارد. برای دوشش شیر توصیه می شود در جایگاه انتظار دوشش هیتر نصب شود تا دوشش گاوها به راحتی انجام شود.

انواع بیماری در گوساله ها

بیماری های ارثی و ژنتیکی

یکی از بیماریهای ژنتیکی در گوساله ها کمتر یا زیادتر بودن تعداد انگشتان است. این بیماری نوعی بیماری ژنتیکی است که با انتقال ژن معیوب به گوساله ها منتقل می شود. گوساله هایی با این نقش ژنتیکی دچار مشکلات عدیده ای از جمله مشکلات حرکتی می شوند که راه رفتن آنها را با مشکل مواجه میکند. این گوساله ها به آرامی حرکت میکنند و اغلب به دلیل عدم توانایی در خوردن غذا در همان ماههای ابتدایی تولد تلف می شوند.

موارد دیگری همچون خوردن مواد غذایی مضر مانند گون، مصرف داروهای ضد انگل و سموم مختلف میتواند موجب بروز نقص در گوساله های تازه متولد شده شود. عدم تغذیه مناسب و کافی نیز یکی دیگر از عوامل تهدید کننده سلامتی این دامهاست.

بیماری های گوارشی

یکی از بیمارهای گوارشی شایع در بین گوساله ها عدم عملکرد صحیح مری این دامهاست. این مساله اغلب به دلیل خوراندن شیرهایی با دمای نامناسب به گوساله ها اتفاق می افتد. برای درمان این مشکل می توانید چند روزی او- آر- اس به گوساله ها بدهید.

اسهال یکی دیگر از بیماریهای گوارشی معمول در بین گوساله هاست. این بیماری به دلایل متعددی مانند استرس، ژنتیک، عفونت، مسمومیت با انواع خوراکی ها و داروها و … ایجاد می شود. بهترین راهکار برای درمان اسهال گوساله ها جبران کمبود مایعات در بدن دام است. برای درمان اسهال گوساله ها حتما به دامپزشک مراجعه کنید. معمولا برای درمان این بیماری داروهایی خوراکی یا تزریقی به گوساله داده می شود. اگر این مشکل ناشی از آلودگی های باکتریایی و یا ویروسی باشد دادن شیر به گوساله را به مدت یک روز قطع میکنند.

بیماری های تنفسی

این بیماری ها اغلب برای گوساله ها ۲ تا ۵ ماهه و در فصل زمستان رخ می دهد. بیماریهای تنفسی اغلب بر اثر عوامل محیطی رخ می دهد و گاهی نیز در زمان تولد بوجود می آیند. در گام اول باید این گوساله ها را از دیگر گوساله ها جدا کرد و سپس آنتی بیوتیک های تجویز شده به این دامهای بیمار داده شود.

بیماری های پوستی

سلامت پوست حیوان نشان دهنده سلامت درون بدن آنهاست. مشکلا پوستی گوساله ها می تواند نشانگر وجود بیمارهایی خاص در بدن آنها باشد.

یکی از مشکلات رایج پوستی در گوساله ها ریزش مو است که می تواند ناشی از عوامل مختلف مانند علل ارثی، عدم تغذیه مناسب یا آلودگی های محیطی باشد. بنابراین وجود هر گونه ریزش در گوساله ابتدا باید علت یابی شود تا درمان مناسب با آن ارائه و اجرا شود. برای درمان این بیماری معمولا اقداماتی همچون جدا کردن دام های بیمار از دیگر دام ها، سالم سازی و ضدعفونی کردن محیط زندگی حیوان اجرا می شود.

تب برفکی

یکی از بیماری های شایع در گاو ها، بیماری تب برفکی است که یکی از خطرناک ترین نوع بیماری های مربوط به گاو می باشد. به این بیماری زخم دهان نیز گفته شده و شهرت جهانی دارد. از راه های انتقال این بیماری نیز می توان به خوراک و آب آلوده و تنفس اشاره کرد. بروز بیماری تب برفکی در گاو ها، موجب افسردگی در گاو ها شده و با ایجاد اختلال در تغذیه، موجب کاهش شدید اشتها و در برخی موارد، از بین رفتن گاو خواهد شد. برخی از علائم تب برفکی عبارتند از:

  • ایجاد زخم در زبان، لثه ها، نوک پستان و بین دو سم
  • لنگش
  • آبریزی بسیار شدید از دهان

راه های پیشگیری از تب برفکی

از آن جایی که عامل اصلی بیماری در تب برفکی ویروس است، عملا راه درمانی نداشته و تنها راه حل، تزریق واکسن تب برفکی به گاو یا گوساله می باشد که انجام این کار، از 4 ماهگی به بالا امکان پذیر می باشد. علاوه بر این، به منظور کاهش خسارات اقتصادی به گاوداری نیز، لازم است مراحل ضد عفونی، بهداشت جایگاه گاو ها و واکسیناسیون کامل آن ها انجام شود. از این رو می توان گفت، راه های جلوگیری از بروز تب برفکی، عبارتند از:

  • رعایت موارد بهداشتی و ضد عفونی کردن جایگاه پرورش گاو ها و تجهیزات موجود در آن به شکل مداوم
  • قرنطینه کردن گاو های آلوده به بیماری تب برفکی
  • واکسیناسیون به موقع و کافی گاو ها

طاعون یا گاومرگی

یکی دیگر ازبیماری های شایع در گاو ها، بیماری طاعون یا گاو مرگی است که بسیار واگیردار بوده و احتمال همه گیری گله گاوداری در این نوع بیماری، بسیار بالا می باشد. از راه های انتقال این نوع بیماری به گاو های سالم، می توان به خوراک و آب آلوده و تنفس اشاره کرد. برخی از علائم و نشانه های بروز بیماری طاعون یا گاو مرگی، عبارتند از:

  • آبریزی شدید از چشم ها
  • ایجاد زخم در لثه و دهان گاو
  • تب بالا
  • لرز
  • ایجاد عفونت در ترشحات فرج گاو

راه های پیشگیری از طاعون یا گاو مرگی

همان طور که گفته شد، بیماری طاعون یا گاو مرگی، یکی از بیماری های سخت و خطرناک در گاو ها بوده که راه درمان مطمئنی ندارد. بر این اساس، لازم است با انجام برخی راهکار های پیشگیرانه با واکسیناسیون، از ابتلای گاو ها به بیماری طاعون جلوگیری نمود. همچنین، لازم است در صورت ابتلای گاو به این بیماری، هر چه سریع تر گوشت و لاشه دام را را سوزانده و گله گاو ها را قرنطینه کنید.

شاربن

از انواع دیگر بیماری های شایع گاو ها، می توان به شاربن اشاره کرد که نوعی بیماری عفونتی است که توسط گاو های آلوده و یا بردن گاو به مراتع آلوده به باکتری باسیلوس آنتراسیس، به دام انتقال می یابد. از راه های انتقال این نوع بیماری گاو، می توان به خاک، آب آلوده و تنفس اشاره کرد. لازم است بدانید، در صورت ابتلای گاو به بیماری شاربن و عدم سوزاندن لاشه، زمینه برای پخش و انتشار باکتری باسیلوس آنتراسیس در خاک فراهم شده و منجر به آلوده شدن مراتع و سایر گاو های سالم خواهد شد. برخی از علائم بیماری شاربن، عبارتند از:

  • ادرار خونی
  • تب خیلی بالا
  • تلف شدن ناگهانی دام
  • خونریزی از بینی و مخرج پس از مرگ

راه های پیشگیری از شاربن

یکی از موارد مهم در زمینه پیشگیری از بیماری شاربن، واکسیناسیون گاو است که بسیار حیاتی بوده و موجب مقاوم کردن گاو ها در برابر باکتری خواهد شد. تزریق واکسن این بیماری از 3 ماهگی به بالا امکان پذیر بوده و زمان انجام این کار نیز، از اسفند تا خرداد هر سال می باشد.

تیرلوز

یکی دیگر از بیماری های شایع در گاو ها، بیماری تیلریوز است که نوعی بیماری انگلی بوده و از طریق پشه و کنه وارد بدن گاو می شود. راه های انتشار و انتقال این نوع بیماری در گاو ها، از طریق کنه های آلوده به انگل می باشد. برخی از علائم بیماری تیلریوز عبارتند از:

  • سرفه و تنفس سخت
  • اسهال گاو یا یبوست شدید
  • وجود خون در مخاط
  • زردی
  • تورم غدد لنفی
  • کم خونی
  • ضعف سیستم ایمنی
  • تب بسیار شدید

راه های پیشگیری از تیلریوز

بهترین راه حل پیشگیرانه در بیماری تیلریوز، سمپاشی محیط، رعایت بهداشت محیطی و تزریق واکسن تیلریوز است که موجب جلوگیری از ابتلای دام های سالم به بیماری خواهد شد. لازم است بدانید، تزریق واکسن از 4 ماهگی به بالا جایز بوده و باید در فصل زمستان انجام شود.

تب مالت

یکی دیگر از بیماری های شایع در میان گاو ها، بیماری تب مالت است که نوعی بیماری همه گیر بوده و تحقیقات انجام شده نشان می دهد، که در حدود 70 درصد از گاو های واکسینه شده به واکسن تب مالت، مثل گاو های شیری و گوشتی، به سلامت از این بیماری عبور کرده اند. راه های انتقال بیماری تب مالت نیز، از طریق خوراک و آب آلوده، تماس با جنین سقط شده و جفت و ترشحات گاو به بدن گاو سالم می باشد. برخی از علائم و نشانه های بیماری تب مالت عبارتند از:

  • سقط جنین 5 تا 6 ماهه
  • تورم بیضه ها در گاو های نر
  • وجود خون در ترشحات فرج دام
  • به دنیا آمدن جنین به صورت مرده
  • به دنیا آمدن گوساله های ضعیف
  • عدم خروج جفت
  • نازایی دام

راه های پیشگیری از تب مالت

  • تزریق واکسن تب مالت به مقدار 5 سی سی، که در طول عمر گاو تنها یک بار انجام می شود.
  • ضد عفونی کردن گاوداری به ویژه جایگاه های زایش
  • قرنطینه کردن گاو های آلوده
  • سوزاندن و دفن جنین سقط شده
  • انجام برخی آزمایشات لازم برای شناسایی گاو های آلوده و کشتار آن ها

پاستورلوز

یکی دیگر از انواع رایج بیماری گاو، بیماری پاستورلوز است که نوعی بیماری تنفسی گاو بوده و در حدود 50 درصد واگیردار می باشد. عامل اصلی در این بیماری، باکتری مانهیا همولیتیکا است که در صورت ابتلای گاو به این بیماری، احتمال تلف شدن 10 درصد از آن ها وجود دارد. راه انتقال این بیماری نیز، از طریق خوراک و آب آلوده، تنفس هوای آلوده و تماس با زخم های پوستی گاو مبتلا می باشد. لازم است بدانید، درمان این بیماری، تنها از طریق مصرف آنتی بیوتیک امکان پذیر می باشد. برخی از علائم و نشانه های بیماری پاستورلوز عبارتند از:

راه های پیشگیری از پاستورلوز

  • سوزاندن لاشه دام بیمار، قرنطینه کردن و رعایت نکات بهداشتی
  • عدم خریدن گاو های پرواری از مناطق مختلف و ناشناخته
  • واکسینه کردن دام به اندازه 2 تا 4 سی سی بر اساس وزن گاو و هر سال یکبار

استرس گرمایی و سرمایی روی گوسفندان

استرس گرمایی و سرمایی دو عامل مهم و تاثیرگذار بر رشد و سلامت گوسفندان است که در صورت عدم مدیریت صحیح آ نها می‌توانند به مشکلات جدی برای گله‌ی گوسفندان منجر شوند. استرس گرمایی بیش از حد می‌تواند منجر به افزایش دمای بدن گوسفندان شود که در نهایت موجب افزایش ضربان قلب، کاهش تولید شیر و کاهش وزن آنها می‌شود. برای جلوگیری از استرس گرمایی در گوسفندان، باید اطمینان حاصل شود که آنها به مقدار کافی آب بنوشند، در محیط خنک و سرد نگه داشته شوند و از اشعه مستقیم آفتاب جلوگیری شود. از سوی دیگر، استرس سرمایی نیز می‌تواند برای گوسفندان مضر باشد. در مواجهه با سرما، گوسفندان ممکن است دچار افزایش مصرف انرژی برای حفظ دمای بدن شوند که این موضوع می‌تواند منجر به کاهش وزن، کاهش تولید شیر و حتی مرگ ناگهانی آنها شود. برای پیشگیری از استرس سرمایی، باید اطمینان حاصل شود که گوسفندان در محیطی گرم و خشک نگهداری می‌شوند، برای آنها مقدار کافی خوراک و آب فراهم می‌شود و در مقابل باد سرد و باران محافظت شود.

به طور کلی، مدیریت مناسب استرس گرمایی و سرمایی برای حفظ سلامت و رشد بهینه گوسفندان بسیار حیاتی است و باید با دقت و آگاهی لازم انجام شود.

از آنجایی که تاثیر استرس گرمایی و سرمایی روی گوسفندان بسیار زیادی دارد. در هواهای گرم، گوسفندان ممکن است با مشکلاتی مانند خستگی، عدم راحتی و حتی مرگ مواجه شوند. از طرف دیگر، در هواهای سرد، گوسفندان ممکن است با مشکلاتی مانند لرزش شدید، استرس و افزایش نرخ مرگ و میر مواجه شوند. برای مقابله با این مشکلات، مراقبت مناسب از گوسفندان در هر دو شرایط ضروری است. اطمینان از دسترسی به آب و خوراک مناسب، ایجاد محیط مناسب با دمای مناسب و ارتفاع مناسب برای گوسفندان، و توجه به نشانه‌های استرس در آن‌ها اهمیت بسیاری دارد. به این ترتیب، می‌توان از بروز مشکلات جدی ناشی از استرس گرمایی و سرمایی بر روی گوسفندان جلوگیری کرد.

سوالات متداول درباره تاثیر استرس گرمایی و سرمایی روی گوسفندان

استرس گرمایی بر گوسفندان چه اثری دارد ؟
استرس گرمایی می‌تواند اثرات منفی زیادی بر رفتار و سلامت گوسفندان داشته باشد. در شرایط گرمایی بیش از حد، گوسفندان ممکن است دچار خیتگی، افزایش ضربان قلب، از دست دادن مایعات بدنی و حتی مرگ ناشی از گرما شوند. استرس گرمایی می‌تواند همچنین تولید شیر و تولید گوشت گوسفندان را نیز تحت تاثیر قرار دهد و باعث کاهش عملکرد آنها شود.

چه اقداماتی می‌توان برای کاهش استرس گرمایی در گوسفندان انجام داد؟
برای کاهش استرس گرمایی در گوسفندان، می‌توان اقداماتی مانند اطمینان از دسترسی به آب تمیز و خوب، فضای خنک مناسب، تهویه مناسب در اسطبل و ارائه خوراک ویژه در فصل‌های گرم انجام داد. همچنین انجام فعالیت‌های مختلف در ساعات خنک روز و استفاده از سیستم‌های سرمایشی مانند پره‌های آبی نیز می‌تواند به کاهش استرس گرمایی کمک کند.

بیماری در گوسفندان

زخم دهان

دهان زخمی در گوسفندان یک بیماری بسیار شایع است. زخم شدن دهان گوسفند در طولانی مدت سبب می شود تا اشتها گوسفند به مرور کم و کم و در نهایت باعث تلف شدن گوسفند شود.

زمانی که زخم شدن دهان گوسفندان را برای اولین بار مشاهده می کنید. به طور مداوم باید آن را زیر نظر داشته باشید. در طول این دوره بهتر است استفاده از مولتی ویتامین و تقویتی ها را برای آن شروع کنید. استفاده از مولتی ویتامین های تزریقی و یا بکمپلکس ها در این بازه زمانی باعث می شود درمان زودتر انجام شود.

از مهم ترین دلایل به وجود آمدن زخم دهان در گوسفند:

  • کمبود ویتامین A
  • کمبود ویتامین C
  • مسمومیت با اوره

اسهال

اسهال یکی از مهم ترین علائمی است که هر دامداری را نگران می کند. این علامت اکثر مواقع در فصل تابستان شیوع پیدا می کند و به عوامل متعددی این علامت بستگی دارد.

یکی از بهترین راه های پیشگیری از اسهال در گوسفندان تغذیه سالم است.

نکته: برای همه گیر نشدن این بیماری بهتر است تا دام های آلوده را از سایر دام ها جدا کنید و درمان را شروع کنید.

مهم ترین دلایل شیوع اسهال:

  • ورم روده
  • وجود انگل ها
  • تورم معده
  • استفاده بیش از حد نمک و مس
  • استفاده بیش از حد ویتامین A
  • بیماری زبان آبی
  • مصرف آرسنیک

 

تب برفکی

یکی از بیماری های مسری که در بین گوسفندان بسیار شایع است تب برفکی است. تب برفکی یکی از ویروس های شایع در بی گوسفندان است که منبع آن ویروس آنفولانزای خوکی است.

درمان تب برفکی در مورد این بیماری و یا همه بیماری ها به جرات می توان گفت که پیشگیری بهتر از درمان است. برای پیشگیری از ابن بیماری می بایست بصورت دوره ای گله را بطور کامل واکسینه کرد.

از مهم ترین نشانه های بیماری تب برفکی در گوسفندان:

  • بی اشتهایی
  • لنگ زدن حیوان
  • مرگ جنین
  • سقط جنین
  • تب شدید
  • وجود چوش های پر مایع و دردناک در پا، زبان و بینی
  • تولید زیاد بزاق دهان
  • افت شیردهی

آرتریت

آرتریت یک بیماری است که بیشتر در بره های تازه متولد شده و یا چند ماهه شکل می گیرد. این بیماری به بیماری تورم مفصل نیز در بین دامداران شناخته شده است. آرتریت در واقع یک بیماری عفونی است که سبب اختلال در مفصل های پاهای بره می شود.

مهم ترین کاری که در خصوص این بیماری می بایست انجام داد این است که مدام بند ناف بره تازه متولد شده را ضد عفونی کرد. این کار موجب می شود تا از آلودگی بیشتر در بره جلوگیری شود.

بیماری های عفونی همچون آرتریت و… بیشتر از طریق بند ناف انتقال پیدا می کنند لذا یکی از مهم ترین راه ها برای پیشگیری ضد عفونی کردن مادام بند ناف است. در صورتی که بیماری بصورت بسیار شدید در دام نمایان شود بهترین راه حل برای درمان استفاده از آنتی بیوتیک ها زیر نظر پزشک متخصص است.

 

چرخش یا سنوروس سر برالیس

اگر گوسفندی با چرخیدن سر، بی اشتهایی، گیجی مواجه باشد احتمال درگیری گوسفند به بیماری سنوروس سربرالس بسیار زیاد است. شایع هست که دلیل اصلی بروز این بیماری وجود کرم های است که در داخل رود سگ ها وجود دارد. این کرم ها از طریق دفع مدفوع سگ ها به خارج از بدن سگها منتقل می شوند و به دلیل تغذیه گوسفندان در آن محیط وارد بدن گوسفندان می شوند.

کرم تنیا مولتی‌سپس یکی از کرم هایی است که مستقیما بر روی دستگاه اعصاب گوسفند تاثیر می گذارد و باعث فشار بر روی جمجمه مغز گوسفند می شود. از مهم ترین نشانه های این بیماری بی حالی،تشنج، تحریک بینایی و … می باشد.

فشار این کرم بر مغز گوسفند آنقدر زیاد خواهد بود که بینایی گوسفند رو کاملا تحت تاثیر قرار می دهد و تعادل حیوان را نیز بر هم می زند.

بهترین راه حل برای پیشگیری از این بیماری دور نگه داشتن سگ ها از محیط نگهدار گوسفندان می باشد.

مهم ترین نشانه های گوسفند مبتلا:

  • بی اشتهایی
  • عدن تعادل
  • کاهش بینایی
  • فلج شدن یک سمت صورت گوسفند
  • چرخیدن به دور خود
  • چرخیدن سر

نفخ 

نفخ شکم از بیماری های ساده ای است که اگر به درستی آن را مدیریت نکنید سبب تلف شدن گوسند خود می شوید. مصرف زیاد از علوفه های تازه همانند شبدر ها باعث بروز نفخ شکم گوسفندان می شود.

علائم گوسفندی که دچار نفخ شکم شده:

  • نخوردن غذا و بی میلی
  • ایجاد صدا در شکم گوسفند
  • خروج زبان
  • تنگی نفس
  • باد کردن انتهای شکم
  • لگد پرانی به زیر شکم

اسکراپی

بیماری اسکرپی در گوسفندان یک بیماری کملا مسری است. اسکرپی درمان قطعی ندارد و نهایتا پس از مبتلا شدن حیوان پس از شش ماه تلف خواهد شد.

اسکرپی سبب خلاء  در بین سلول های مغز گوسفند می شود. از علائم مهم حیوان مبتلا خاریدن بدن، مالیدن بدن و عدم تعادل می باشد.

نشانه های اسکرپی در گوسفندان

  • خاریدن قسمت های مختلف بدن گوسفند
  • هماهنگ نبودن عضلات
  • لرزش در سر و گردن

نب شیر 

یکی از بیماری های که گوسفندان بعد از زایمان با آن مواجه می شوند تب شیر است. کم شدن کلسیم در شیر گوسفندان و یا سایر دام ها را تب شیر می گویند. این بیماری در گوسفندان سبب سخت زایی، مسمومیت بارداری و بیرون زدگی رحم در گوسفندان می شود.

از نشانه های این بیماری

  • تلف شدن دام
  • لنگش دام
  • ضعف در گوسفند
  • ترشح در بینی
  • قرار دادن سر بر روی زمین
  • زایمان ناقص

 

انگل گوارشی

انگل های گوارشی بیشتر در بره های تازه متولد شده و زیر شش ماه رایج است. این نوع انگل خود را با اسهال شدید نشان می دهد که نهایتا منجر به مرگ آن نیز می شود.

گفته می شود که علل اصلی ایجاد این بیماری لاروهای آلوده در یونجه ها می باشد.

نشانه های وجود انگل گوارشی در گوسفندان

  • کم کردن وزن
  • ادرار های شدید
  • پوکی استخوان
  • بی حالی شدید
  • اسهال زیاد

 

لنگش

این بیماری که با عنوان پوسیدگی سم نیز شناخته می شود یک بیماری بسیار شایع است که بر اثر رعایت نکردن بهداشت به وجود می آید. این بیماری بین گوسفندان جا به جا می شوند پس از بهترین راه حل بعد مشاهده این بیماری جدا کردن گوسفند مبتلا از بقیه است.

پس از درگیری گوسفند عفونت شدیدی در ناحیه پا گوسفند رخ می دهد و بوی زننده ای به خود می گیرد. میان دو طرف پوست قرمز می شود و همین امر نیز موجب لنگ زدن گوسفند می شود.
دلیل بروز چنین بیماری ورود باکتری ها به داخل سم که التهاب شدیدی را در آن ناحیه به وجود می آورد.

عوامل ایجاد لنگش

  • موارد و اشیاء تیز در محیط نگهداری آنها
  • اهمیت ندادن به بهداشت محیط و ضدعفونی نکردن محیط
  • سم چینی نادرست
  • رطوبت بسیار زیاد در محیط
  • ندادن ویتامین و عناصر کمیاب

اوف یاکتیما

این بیماری از نوعی ویروس تشکیل می شود که خود را در اطراف دهان و لب گوسفندان نشان می دهد. این بیماری کاملا واگیردار است. در صورتی که دام مبتلا را جدا نکنید می تواند در فاصله کوتاهی همه گله را درگیر کند. دامی که با این بیماری درگیر می شود بهتر است که ظرف آب و غذای جدا گانه داشته و باشد و در محیطی جدا از بقیه نگهداری شود.

زخم های که بر لب و دهان حیوان بر اساس این بیماری به وجود می آید همراه با خارش و سوزش شدید است؛ که این موضوع آن ها را حسابی اذیت می کند. در صورتی که به موقع این بیماری تشخیص داده شود فقط سبب کاهش وزن حیوان می شود اما گذشت زمان سبب تلف شدن حیوان نیز می شود.

نشانه های این بیماری دقیقا نزدیک به نشانه بیماری زبان آب است.

مسمومیت با مس 

زمانی که ظرفیت کبد از مس پر می شود. بطور ناگهانی کبد مس را آزاد می کند و سبب آسیب جدی به مغز و کلیه گوسفند می شود. شاید این مورد به تدریج اتفاق انجام افتد ولی نهایتا به مرگ گوسفند ختم خواهد شد.

علائم مسمومیت با مس

  • زرد شدن پوست گوسفند
  • زرد شدن چشم گوسفند
به بالای صفحه بردن